Niets moet, alles mag bij de dagbesteding

Dagbesteding, daar zit je toch de hele dag te fröbelen en knutselwerkjes te maken? Veel mensen hebben een verkeerd beeld van de prettige plek waar vele ouderen een waardevolle dag beleven. Er worden kranten gelezen, puzzels gemaakt, mooie gesprekken gevoerd, gezellige kopjes koffie gedronken, spelletjes gedaan, wandelingen gemaakt, boodschappen gedaan en soepjes gekookt. Het is een plek waar niets moet en alles mag. Individueel of met elkaar. Het is een plek waar iedereen in zijn waarde wordt gelaten en waar begrip is voor elkaar.

Aan een rustige puzzeltafel bij de ingang van Dagbesteding De Wissel in Heerde zit een vriendelijk ogende man. Hij draait aan de knoppen van zijn radio op zoek naar een leuk liedje. Hij vraagt of ik de weg kan vinden en lacht als ik mijn oriëntatie kwijt ben en even niet meer weet waar ik naartoe moet. Hij zit duidelijk wel op zijn plek en wandelt van zijn vertrouwde puzzelstekkie naar de gezamenlijke ruimte waar de koffie klaar staat met een lekkere koek.

Aan tafel zit een vrolijke vrouw. Ze is gezellig aanwezig en praat opgewekt met een andere bezoeker. Ze plukt een naadje van zijn broek en zegt dat ze die straks wel even maakt. Ze vertelt dat ze haar hele leven al kleding naait. Tijdens de lunch vraagt ze of ze de helft van haar maaltijd mag bewaren voor haar man. Ze vertelt dat hij haar heeft gebracht voor een gezellige dag, zodat hij even dingen voor zichzelf kan doen.

Joke van Asselt, medewerker dagbesteding, vertelt dat de puzzelende heer al 10 jaar lang elke dag komt. Hij heeft geen groot sociaal netwerk. “Wij zijn voor hem een extra familie. We helpen hem met administratieve vragen, regelen ziekenhuisafspraken, beheren zijn agenda. Pas hebben we een LP voor hem besteld van de Rolling Stones, omdat hij zelf niet zo goed wist hoe dat tegenwoordig moet. Hij komt hier voor de gezelligheid, voor de structuur en begeleiding. De kinderen van de naastgelegen opvang noemen hem vertrouwd ‘Opa’. Hier doet hij veel, hij is erg behulpzaam. Hij regelt de vuilnis, verzorgt plantjes.”

Collega Jozien Ijzerman geeft aan dat de vrolijke mevrouw aan tafel dementie heeft. “Haar kinderen wonen in het buitenland. Ze heeft een hele zorgzame man. Hij is erg meelevend en dankbaar dat ze hier kan komen. Op de dagen dat ze bij ons is, kan hij allerlei dingen doen en regelen waar hij anders niet aan toe komt. Mevrouw is altijd heel erg vrolijk en heeft een positieve instelling. Ze zegt continu dat je wat van het leven moet maken. Ze is een aanwinst voor onze dagbesteding!”

Is het voor mantelzorgers een drempel om hun naaste naar de dagbesteding te laten gaan, vraag ik mij af. “Als ze voor het eerst bij ons komen, is er vaak al een bewustzijn bij mantelzorgers dat ze ondersteuning nodig hebben. Ik heb soms zo te doen met mantelzorgers. Soms barsten ze in tranen uit, omdat ze de zorg echt niet meer alleen aan kunnen. Wij bieden dan een arm om de schouder en een luisterend oor. In hun omgeving begrijpen veel mensen het vaak niet. ‘Zo slim is het toch niet thuus?’, wordt er dan gezegd. Wij begrijpen hen wel en weten waar ze mee te maken hebben. We kunnen zoveel voor hen én voor hun naaste betekenen. De mantelzorger bieden we lucht, ruimte om op adem te komen. Hierdoor kunnen ze opladen, zodat ze hun geliefde aan het einde van de dag weer met een positief gevoel in hun armen kunnen sluiten. En hun naaste komt op een plek waar lotgenoten zijn, waar een sterk team medewerkers zorgt voor een gemoedelijke en fijne sfeer en een waardevolle dag.”, geeft Joke aan.

“Soms is het wel lastig voor mantelzorgers als bijvoorbeeld hun partner geen behoefte voelt om naar de dagbesteding te gaan. We kijken altijd wat de situatie is. Soms gaan we eerst op bezoek bij mensen thuis. Dan raken ze eerst vertrouwd met ons, vertellen we over de dagbesteding en nodigen wij hem of haar in een later stadium uit om eens samen koffie te drinken bij de dagbesteding. Tijdens het eerste bezoek aan de dagbesteding zitten we er in ieder geval nooit bovenop. We laten iemand heel laagdrempelig rondkijken. Als iemand definitief besluit te komen, bespreken we alle belangrijke zaken dan wel.”, vult Jozien aan.

“We hebben veel contact met partners en kinderen via telefoon, app, mail of persoonlijk. We delen geen complete dag-verslagen, maar we weten elkaar goed te vinden als dit nodig is. Bijvoorbeeld als iemand ziek is, als we merken dat er iets met iemand is of als er bijvoorbeeld activiteiten zijn waaraan ze kunnen deelnemen. Familie is hier ook altijd welkom om een kopje koffie mee te drinken. Of, als ze hier behoefte aan hebben, om hun hart te luchten.”

Joke en Jozien hebben zichtbaar hart voor hun werk, de bezoekers van de dagbesteding en hun naasten. Maar wat maakt het dat juist zij zo geschikt zijn om ouderen een waardevolle dag te bezorgen? Ze vertellen dit niet graag over zichzelf, maar wel graag over elkaar.

“Jozien is ontzettend creatief, ze is heel goed in gesprekken voeren in de groep, ze is heel toegankelijk en laagdrempelig, empathisch en goed in het begeleiden van mensen. Wanneer we dingen organiseren, hangt zij graag de slingers op en zorgt ze dat alles goed geregeld wordt.”

“Joke is goed met de computer. Zo heb ik bijvoorbeeld alle sint gedichten geschreven en zij werkt ze uit. Ze heeft heel veel inzicht. Als mensen zich niet goed voelen, ziet zij dit. Ze probeert rust te brengen. Ik ben weleens druk, dus ik vind het heel fijn dat ze dit doet. Ik ga ook weleens wat snel in dingen, zij zegt dan dat we er nog even over na moeten denken. Dat is goed. Ook brengt ze gezelligheid. We vullen elkaar echt aan. Dit geldt trouwens voor ons gehele team.”

Gezamenlijk vullen ze aan: “Als mensen een leuke dag hebben gehad, zijn wij tevreden. We zijn altijd vrolijk, omdat we weten dat onze stemming bepalend is voor de sfeer op de groep. We horen dit ook terug van de mensen. Ze vinden het prettig bij ons.”

Ik zie een vrijwilliger rondlopen en vraag mij af of er nog meer zijn. Joke geeft aan: “Zij is onze enige vrijwilliger op de groep. De bezoekers kunnen nog heel veel zelf, dus eigenlijk zijn er niet heel veel taken voor een vrijwilliger. Wel zijn er nog vier vrijwillige chauffeurs die de bezoekers elke dag brengen en halen. Ze regelen hun planning helemaal zelf. Het is een erg fijn groepje, daar zijn we heel blij mee. Ook is er nog een vrijwilliger die bijvoorbeeld vogelhuisjes maakt. Deze graveren we dan hier en verkopen we voor extra inkomsten om leuke dingen mee te doen. Als er nog vrijwilligers zijn die bijvoorbeeld een wandeling willen maken met de bezoekers of een fietstochtje willen maken op de duofiets, dan zijn ze welkom!”.

We horen dat mensen de stap naar dagbesteding als een drempel ervaren. Wat zouden jullie zeggen om deze drempel te verlagen? Jozien vertelt: “De mensen voelen zich bij de dagbesteding verbonden met elkaar, ze leven met elkaar mee en zijn minder eenzaam. Mensen kunnen altijd heel veel redenen bedenken om het niet te doen. Vaak vinden mensen dingen ook ingewikkelder als ze ouder worden, dan is iets al snel veel gedoe. Terwijl het juist heel laagdrempelig is. Je wordt gebracht en gehaald en er is totaal geen druk. Het is ook geen kinderachtige opvang zoals sommige mensen denken. We gaan met iedereen respectvol en op een volwassen manier om. We bespreken samen wat ze leuk vinden om te doen. Wanneer iemand nieuw is, kijken we rustig hoe deze persoon is, laten hem of haar zijn gang gaan en zoeken naar een goede klik met andere bezoekers.”

Joke vult aan: “Soms maken we een uitstapje en gaan we met de auto naar de IJssel, drinken een kopje koffie ergens, gaan naar de Action. Maar we kunnen ook rustig bij de dagbesteding blijven om een krantje te lezen, de plantjes te verzorgen of de voorbereidingen te doen voor de dagelijks verse soep. Als er mensen zijn die zin hebben in een potje Rummikub, dan doen we dat. Samen vullen we de dag in.”

En wat zouden jullie tegen mantelzorgers willen zeggen om de drempel te verlagen? Gezamenlijk sluiten Joke en Jozien af: “Dat hun naaste bij ons in goede handen is. Dat we altijd willen meedenken en in oplossingen denken. Is er iets, trek dan aan de bel. Wij vinden het belangrijk dat zij goed voor hun naaste kunnen zorgen. Wij geven hen de gelegenheid om even bij te komen. Doordat ze even afstand nemen, is het daarna des te fijner om weer bij elkaar te zijn. En ook dat zij zelf goud waard zijn. Het is echt fantastisch om te zien hoe zij met hun geliefden omgaan. Dus mantelzorgers, kom gewoon eens kijken met uw naaste. Kom eens op de koffie. Alleen door te ervaren, kunt u bepalen of het bij jullie past.”

Wilt u meer weten over dagbesteding bij Viattence? Lees hier dan meer.

Heeft u vragen? Neem gerust contact met ons op via het contactformulier, een mail te sturen of te bellen naar 0578 – 668 449. We vertellen u graag meer over de mogelijkheden bij de verschillende dagbestedingslocaties.