Vrijwilligster Marry zet zich met passie in voor ouderen in Wezep

Op een zonnige dinsdagochtend stap ik de Turfhorst binnen. Vrijwilligster Marry zit in de ontvangsthal te wachten op haar collega waarmee ze tussen 10.00 en 12.00 uur activiteiten organiseert voor één van de woongroepen. Ze vraagt of het goed is dat we voor ons gesprek starten met een kopje koffie met de bewoners. Natuurlijk is dit goed!

Wanneer we op de woongroep komen, zitten er buiten al bewoners klaar voor de activiteiten. Marry loopt nog even naar binnen, groet de zorgcollega’s en vraagt een aantal bewoners of ze ook mee willen doen met de gym. Langzaam schuift iedereen aan en raakt de tafel gevuld. Marry en haar collega Jenny vullen de kopjes met koffie of thee en delen een lekker koekje uit. Daarna beginnen ze met de oefeningen. Een aantal bewoners doet enthousiast mee, sommige bewoners zitten er rustig bij. Marry probeert iedereen mee te laten doen door ze persoonlijk even aan te spreken. Hoofden lichten op en Marry maakt oogcontact.

Na de oefeningen geeft Marry bij de bewoners aan dat ze met mij meegaat voor een gesprekje. Eén van de bewoonsters - die tot nu toe vrij stil was - zegt met een lach dat ze dit niet goed vindt. Ook andere bewoners grappen mee. Marry gaat mee in de sfeer en zegt op een opgewekte toon dat Jenny prima de rest van het programma kan doen en dat ze straks weer terug komt.

Alleen dit korte moment geeft mij al een goed beeld van Marry en het werk dat zij doet. Het is mooi om te zien met hoeveel enthousiasme ze te werk gaat. Het lijkt me best uitdagend, want ondanks dat ze haar best doet, krijg ze niet altijd contact met bewoners door hun dementie. Toch zie ik in de kleine momenten dat bewoners het fijn vinden dat Marry er is en dat ze genieten van het samenzijn.

Marry is getrouwd met Dirk, heeft 2 dochters, 2 kleindochters en 2 kleinzonen. Naast haar vrijwilligerswerk, tuiniert ze graag, puzzelt ze en doet ze dingen voor de kerk. Binnenkort wordt ze 75 jaar. Ze is 31 jaar geleden begonnen als vrijwilligster bij de oude Veldheem in Wezep. Dit deed ze naast haar werk in een winkel en bij mensen thuis. Tijdens een braderie is ze benaderd om vrijwilligerswerk te komen doen. Ze is hierna begonnen bij de activiteitenbegeleiding met handwerken.

“Toen was de tijd heel anders. Mensen kwamen als echtpaar bij Veldheem wonen. Ze waren nog vrij gezond. Je kan het niet vergelijken met hoe mensen nu bij een woonzorglocatie komen wonen. Er zit natuurlijk veel verschil in mensen, maar vroeger konden de mensen nog meer zelfstandig. Toen was er ook vaste activiteitenbegeleiding. De ochtend begon standaard met gezamenlijk koffie drinken voor alle bewoners van de locatie, daarna werden de mededelingen gedaan door de manager en dan begonnen de activiteiten zoals handwerken. Deze werden georganiseerd door speciale activiteitenbegeleiders. Ik vind het persoonlijk wel jammer dat deze activiteitenbegeleiders er niet meer zijn. Zij zijn op een gegeven moment omgeschoold naar de zorg. Ik merk namelijk dat er wel behoefte is aan vermaak. Het is anders dan vroeger, mensen hebben een kortere concentratieboog en het is snel te druk voor hen. Toch dragen activiteiten bij aan het genot van de mensen. Ook al zijn de activiteiten maar kort.”

dinsdagochtend. Ze vertelt hierover: “We drinken eerst een kopje koffie en dan doen we wat oefeningen op de stoel. Ik heb een lange tijd op pilates gezeten en hier heb ik de ontspanningsoefeningen geleerd. Ik heb ook weleens les gehad van fysiotherapeuten om hulpmiddelen te gebruiken, maar ik merk dat ik de simpele bewegingen toch fijner vindt. Na de oefeningen doen we een spel. Hierbij is het belangrijk dat iedereen mee kan doen. We gebruiken spellen die zijn gemaakt door een echtgenoot van een bewoonster die helaas is overleden. Zo is er een spel waarbij iedere deelnemer blokjes met cijfers van 1 t/m 9 krijgt. Ze gooien met twee dobbelstenen. Wanneer ze 4 en een 5 gooien, mogen ze de 9 omzetten. Als ze weer 9 gooien, mogen ze de twee cijfers van de dobbelsteen omzetten. Net zo lang tot alle cijfers om zijn.

De dinsdagochtend doe ik samen met Jenny. Ik ken haar via een gezamenlijke vriendin. Toen deze vriendin ziek werd, hebben wij samen voor haar gezorgd. Na haar overlijden, waren we een klankbord voor elkaar. Ik heb toen Jenny gevraagd of ze ook vrijwilligster wilde worden. Ze gaat heel leuk met de mensen om. We kunnen het goed met elkaar vinden. Het is fijn om het samen te doen. Eerder deed ik de dinsdag met iemand anders, maar zij is helaas ook ziek geworden. Hopelijk komt zij nog weer terug als ze beter is.”

Eén keer in de maand organiseert Marry samen met 3 andere vrijwilligers een bingo bij de Turfhorst. “De bewoners zijn hier heel enthousiast over. Ook hier drinken we eerst een kopje koffie. We hebben dan alle spullen al voorbereid, de bordjes en de prijsjes. We helpen de mensen tijdens de bingo. Wie het eerst een rij vol heeft, krijgt een klein prijsje en wie de kaart vol heeft, krijgt een groter prijsje zoals bijvoorbeeld een pak koekjes of douchegel. Dit is altijd leuk. Al is het maar iets, ze zijn altijd blij wanneer ze iets gewonnen hebben. Is het niet voor henzelf, dan is het voor een ander. Het spel vinden ze gezellig met elkaar. Ze vinden het ook leuk met ons erbij. We maken wat grapjes, het is gemoedelijk.

De andere vrijwilligster zijn op dit moment Jenny, de 89-jarige Gé en een kennis van haar. Gé ken ik van de kerk en zij heeft dus haar kennis weer benaderd. We willen graag dat de bingo door kan gaan, dus samen zoeken we naar mensen om dit voor elkaar te krijgen als dit nodig is.”

Op donderdag helpt Marry tenslotte ouderen met handwerken. “Hier ben ik mee begonnen bij de oude Veldheem en dit doe ik nog steeds. Vroeger zat de tafel vol met 20 mensen die de mooiste dingen maakten. We naaiden wat af. Dit is nu anders. We breien nu kleine vierkante lapjes en van deze lapjes maakt mijn collega een omslagdoek. Deze doek verloten we dan onder de deelnemers. Het gaat nu niet meer om het resultaat, ook al is de uiteindelijke doek altijd wel mooi. De één zet een paar pennetjes, sommige mensen zitten er alleen bij. Er zijn twee dames van de appartementen die nog wel veel kunnen doen. Maar het gaat nu meer om het samenzijn. Ik kom voor de mensen en voor de gezelligheid.

Het haakclubje doe ik samen met 89-jarige Gé. Ik haal haar thuis op. Ze vindt het leuk om te doen en het geeft haar ook weer invulling aan de dag. Zij haakt alle lapjes thuis aan elkaar. Zo helpen we elkaar.”

“Het vrijwilligerswerk geeft mij voldoening. Ik vind het leuk om met andere vrijwillige collega’s samen te werken. Ik geniet van de gezelligheid met elkaar.

Ook vind ik het fijn dat ik iets kan betekenen voor de mensen. Het is heel dankbaar werk. Oudere mensen hebben niet meer zoveel, ze komen niet veel weg van huis. Wanneer je jonger bent, kun je overal nog naartoe. Wanneer je ouder bent, word je van anderen afhankelijk.

Ik zou hier elke dag wel kunnen zijn. Er zijn zoveel activiteiten die ik kan verzinnen. Het organiseren van activiteiten is echter veel werk. Je moet alles voorbereiden en opruimen, je moet dingen kopen, je moet mensen vinden om het samen mee te doen. Soms wil ik wel meer doen, maar dit kan natuurlijk niet. Daarom zou ik wel willen dat er weer een activiteitenbegeleidster was, dan wist ik zeker dat er op andere momenten ook dingen georganiseerd worden.”

Marry en ik hebben een gesprek over de vergrijzing. Dat er steeds meer ouderen bijkomen die steeds meer zorg nodig hebben. Dat er veel oudere collega’s met pensioen gaan en dat er niet zoveel jongere collega’s bijkomen. Dat het hierdoor nodig is dat er meer vrijwilligers en familieleden komen helpen. Dat het hiervoor wel nodig is om op een goede manier met elkaar samen te werken en dat er ook gekeken wordt naar wat vrijwilligers en familieleden mogen én kunnen doen.

“Er is bijvoorbeeld een dame die niet voldoende drinkt. Wij proberen de zorg te helpen door het nemen van een slokje op te nemen in ons spel waarbij ze elke ronde een slokje moet drinken.”

Marry geeft aan dat ze het soms wel moeilijk vindt om een grens te stellen. Ze doet graag dingen voor een ander. “Ik trek het me snel aan wanneer iemand het moeilijk heeft. Ik wil dan graag helpen. Dit zit in mij, mijn moeder was hetzelfde. Wanneer ik het voor een ander leefbaarder en leuk kan maken, dan is dat mooi.”

We concluderen dat het fijn zou zijn wanneer er meer vrijwilligers komen. Marry geeft hierbij de tip dat het goed zou zijn wanneer iedereen een cursus krijgt over dementie. Wanneer je handvaten krijgt en snapt wat dementie is, dan weet je ook beter hoe je met de mensen om kunt gaan. Ze is blij om te horen dat dit binnenkort inderdaad aangeboden wordt aan alle vrijwilligers.

Na het gesprek loop ik nog even mee naar de woongroep waar de bewoners bezig zijn met het spel met de nummers. Marry haakt direct weer in en helpt de bewoners met de dobbelstenen en het omzetten van de nummers. Ik vertel de bewoners dat ik met Marry gesproken heb over haar vrijwilligerswerk en vraag hen of Marry wat hen betreft nog lang mag blijven. De reacties zijn unaniem en uitgesproken enthousiast: “oh ja, zeker!”. De opgetogen gezichten van zowel de ouderen als van Marry maken mij blij. Wat is het prachtig om te zien hoeveel Marry voor de bewoners betekent en hoeveel zij met haar vrijwilligerswerk bijdraagt aan een waardevolle dag. Ik heb veel respect voor haar. Ze doet het allemaal belangeloos en vanuit een goed hart. Het is bewonderenswaardig met welke energie en warmte zij zich inzet voor de ouderen!

Wanneer ik het bovenstaande verhaal met Marry deel, antwoord ze:

"Ik hoop dat ik zo een goed beeld heb gegeven hoe belangrijk het is om vrijwilligerswerk te doen en en hoe dankbaar werk het is.
Het er alleen al zijn voor een praatje, de aandacht en het kopje koffie is al zo belangrijk.
Ik hoop dat er veel nieuwe vrijwilligers komen op de locaties van Viattence!"

Er staan diverse vrijwilligersvacatures op www.werkenbijviattence.nl, maar zoals Marry al aangeeft is het niet eens zo belangrijk welke activiteit er gedaan wordt. Als dit maar vanuit een warm hart en met enthousiasme wordt georganiseerd. Dus kom vooral doen waar je zelf blij van wordt, dan maak je automatisch ook anderen blij! Bij de vacatures staan de contactpersonen per dorpskern. Bel of mail gerust voor een kennismakings-kopje-koffie!